Είμαι πάνω από 8 χρονών!

Βασίλης: «Είμαι 8 χρονών αγόρι και μπορώ να φροντίζω μόνος μου κάποια πράγματα χωρίς να έχω κάποιον πάνω από το κεφάλι μου να μου λέει «κράτα το ποτήρι», «πρόσεχε αυτό κι εκείνο» και τέτοια … εντάξει;».
Εγώ: «Να μη σου τα λέμε;»
Β.: «Όχι σου λέω!»
Εγώ: «Ε,τότε φρόντισε να μη χρειάζεται να σου τα λέμε» !!
(πόντος)
………………………………………………………………………………………………………………………………………………

Μαμά, τα πλήκτρα του πιάνου μας είναι από ελεφαντόδοντο;
Όχι, αυτά είναι από πλαστικό … λίγα είναι από ελεφαντόδοντο.
Α, σωστά. Που να σκοτώνουν τόσους ελέφαντες …
(λογική και ευαισθησία)

Εγώ: Α, τελικά δεν ήξερα ότι σου αρέσουν τα γεμιστά!
Β.: Ναι μαμά, αποκαλύφθηκε η αλήθεια!
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

Τελικά μαμά, εσείς οι ενήλικες έχετε πολύ ευαίσθητα αυτιά …
Γιατί το λες αυτό;
Όλοι οι θόρυβοι σας ενοχλούν! Ενώ εμένα όχι.
Μπα; και τότε γιατί κλείνεις τα αυτιά σου όταν μιλάω;
(πόντος)
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….

Ξέρεις μαμά;, οι Αρχαίοι Έλληνες έκαναν θυσίες στους Θεούς γιατί νόμισαν ότι αλλιώς οι Θεοί θα θύμωναν μαζί τους …
Τι θυσίες δηλαδή;
Ε, να … ένα αρνάκι ας πούμε. Τσάμπα κι άδικα δηλαδή…
(ο δίκαιος)
…………………………………………………………………………………………………………………….

Καλά βρε παιδί μου, τέτοια χαζά λάθη … από απροσεξία … μπλα, μπλα, μπλα … μα … το τεστ … μπλα, μπλα, μπλα … εσύ που … μπλα, μπλα, μπλα … άριστος, μπλα, μπλα, μπλα, …
Μαμά! Μαμά! Κάτσε λίγο να σου πω! Περίμενε!
Ορίστε, πες.
Στον ζωολογικό κήπο που πήγαμε πάντως με το σχολείο, φίδι κουλουριασμένο δεν είδαμε!
(;;;;;;;;;;;;;;;….)
(άλλα λόγια να αγαπιόμαστε)
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..

Τα κορίτσια μαμά νομίζω με αγαπούν …
Ωραίο είναι αυτό, αλλά πώς το κατάλαβες, στο είπαν;
Όχι, όμως όλο και μου δίνουν κάτι να φάω στα διαλείμματα …
(ο έρωτας στα χρόνια του δημοτικού)
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

Αχ μαμά, δεν μπορώ να κοιμηθώ, μου έφυγε ο ύπνος!
Μέτρα προβατάκια …
Τι, δηλαδή, να τα πηγαίνω από τη μια μεριά στην άλλη;
Ναι, ακριβώς!
Μ δεν γίνεται … πέφτουν το ένα πάνω στο άλλο και δεν μπορώ να τα μετρήσω!
(αντικειμενικά προβλήματα ύπνου)
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………

… τα ρήματα έχουν ενεργητική και παθητική φωνή …
Σωστά, για πες μου ένα παράδειγμα.
Χμμμ, παίζω, παίζομαι
Δεν χρησιμοποιείται τέτοιος τύπος, «παίζομαι» δε λέμε!
Τι λες; Αφού λέμε «αυτός δεν παίζεται!»
(σχολική μελέτη)

………………………………………………………………………………………………………………………………….

Μαμάα, μαμάααα, μαμάκαααα!!!
Τι θέλεις επιτέλους παιδάκι μου ;;;;;;;;;;;;;
τίποτα … σ’αγαπώ … μαμάκα μου …
(…)
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

Σας φιλώ,
Όλγα

PS: το ποστ αυτό το αφιερώνω σε έναν πιστό αναγνώστη του Vanilla for Bliss.
Για εσάς λοιπόν κύριε Τάκη, ξέρω και μαθαίνω ότι με παρακολουθείτε 😉 !