Ο Άγιος Βαλεντίνος και μια ιδέα για γιορτή!

Δε θέλησα ποτέ να γιορτάσω την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, ούτε καν σαν έφηβη. Μου φαινόταν πάντα κάπως γλυκανάλατη, όπως και όλη η ιστορία γύρω από αυτή. Επειδή όμως πολύ συζητιέται αυτές τις μέρες και διαβάζω πολλά, πως μου ήρθε και ρώτησα τον Βασίλη …

Βασίλη, ξέρεις τι είναι η γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου;
Το ακούω αλλά δεν ξέρω ακριβώς … τι είναι;
Είναι η γιορτή του έρωτα και της αγάπης!
Α! Ωραία! Κι εμείς πώς θα το γιορτάσουμε;
(Να τη γιορτάασουμε; Χα! τηνπάτησα) Εσύ πώς λες;
Ε να, να δούμε όλοι μαζί  μια ταινία!
Και πού κολλάει ο έρωτας και η αγάπη με την ταινία βρε;
(γελάει) Ε, θα είναι μια ερωτική ταινία!
(γελάω εγώ τώρα) Και πώς είναι μια τέτοια ταινία δηλαδή;
Χμ, θα έχει τίτλο «Έρωτας πάλι κοντά» και για φωτογραφία θα έχει μια μεγάλη καρδιά με ένα βέλος!
Φοβερή ιδέα αλλά δεν νομίζω να υπάρχει κάτι τέτοιο! Δεν κάνουμε καμιά κάρτα με καρδούλες καλύτερα;
Μπορούν δηλαδή όλοι όσοι αγαπούν κάποιον να του κάνουν μια κάρτα;
Νομίζω πως ναι, αν έτσι νιώθουν.
Ωραία, μαμά, εγώ θα κάνω μια για σένα! (Θα γιορτάσω τελικά)
Τι κάνουν οι ερωτευμένοι, ξέρεις;
Ναι! Κλείνουν τις κουρτίνες και … φιλιούνται!

Γελάμε και οι δυο τώρα (δεν μπόρεσα να κρατηθώ) – τέλος της συζήτησης!

(Παλιότερα, σε παρόμοια ερώτηση μου είχε πει ότι οι ερωτευμένοι πηγαίνουν κάπου για φαγητό, κάθονται δίπλα-δίπλα και λένε γλυκά λόγια . Η … κουρτίνα δεν «έπαιζε» ακόμη!)

Χρόνια πολλά! ♥

Όλγα

Μαθήματα πιάνου

Ο Βασίλης είναι η δεύτερη χρονιά που κάνει μαθήματα πιάνου.
Την περασμένη εβδομάδα είχε σαν εργασία να βρει εικόνες από φλάουτο και να ακούσει κάτι σχετικό στο youtube …

Στο μάθημα:

Βασίλης: Το βρήκα το φλάουτο και άκουσα μια κοπέλα που έπαιζε!

Δάσκαλος: Α, πολύ ωραία, τι άκουσες;

Βασίλης: Ε να, έπαιζε κάτι κομμάτια, τους»Πειρατές της Καραϊβικής», τη μουσική από ένα τραγούδι της Rihanna … τέτοια! (τίποτα κλασικό δηλαδή)

Δάσκαλος: Χμ, και; ωραία;

Βασίλης: Ναι! Πολύ ωραία! Mε κάτι μακριά μαλλιά, μαύρα, πολύ όμορφη!

Δάσκαλος: (πνιχτά γέλια) Η μουσική εννοώ, ωραία;

Βασίλης: Α! Η μουσική! Ναι, ναι, ωραία, καλή ήταν και η μουσική!

                          via

(τι ακούν κι αυτοί οι δάσκαλοι …)

Σας φιλώ,
Όλγα

Είμαι πάνω από 8 χρονών!

Βασίλης: «Είμαι 8 χρονών αγόρι και μπορώ να φροντίζω μόνος μου κάποια πράγματα χωρίς να έχω κάποιον πάνω από το κεφάλι μου να μου λέει «κράτα το ποτήρι», «πρόσεχε αυτό κι εκείνο» και τέτοια … εντάξει;».
Εγώ: «Να μη σου τα λέμε;»
Β.: «Όχι σου λέω!»
Εγώ: «Ε,τότε φρόντισε να μη χρειάζεται να σου τα λέμε» !!
(πόντος)
………………………………………………………………………………………………………………………………………………

Μαμά, τα πλήκτρα του πιάνου μας είναι από ελεφαντόδοντο;
Όχι, αυτά είναι από πλαστικό … λίγα είναι από ελεφαντόδοντο.
Α, σωστά. Που να σκοτώνουν τόσους ελέφαντες …
(λογική και ευαισθησία)

Εγώ: Α, τελικά δεν ήξερα ότι σου αρέσουν τα γεμιστά!
Β.: Ναι μαμά, αποκαλύφθηκε η αλήθεια!
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

Τελικά μαμά, εσείς οι ενήλικες έχετε πολύ ευαίσθητα αυτιά …
Γιατί το λες αυτό;
Όλοι οι θόρυβοι σας ενοχλούν! Ενώ εμένα όχι.
Μπα; και τότε γιατί κλείνεις τα αυτιά σου όταν μιλάω;
(πόντος)
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….

Ξέρεις μαμά;, οι Αρχαίοι Έλληνες έκαναν θυσίες στους Θεούς γιατί νόμισαν ότι αλλιώς οι Θεοί θα θύμωναν μαζί τους …
Τι θυσίες δηλαδή;
Ε, να … ένα αρνάκι ας πούμε. Τσάμπα κι άδικα δηλαδή…
(ο δίκαιος)
…………………………………………………………………………………………………………………….

Καλά βρε παιδί μου, τέτοια χαζά λάθη … από απροσεξία … μπλα, μπλα, μπλα … μα … το τεστ … μπλα, μπλα, μπλα … εσύ που … μπλα, μπλα, μπλα … άριστος, μπλα, μπλα, μπλα, …
Μαμά! Μαμά! Κάτσε λίγο να σου πω! Περίμενε!
Ορίστε, πες.
Στον ζωολογικό κήπο που πήγαμε πάντως με το σχολείο, φίδι κουλουριασμένο δεν είδαμε!
(;;;;;;;;;;;;;;;….)
(άλλα λόγια να αγαπιόμαστε)
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..

Τα κορίτσια μαμά νομίζω με αγαπούν …
Ωραίο είναι αυτό, αλλά πώς το κατάλαβες, στο είπαν;
Όχι, όμως όλο και μου δίνουν κάτι να φάω στα διαλείμματα …
(ο έρωτας στα χρόνια του δημοτικού)
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

Αχ μαμά, δεν μπορώ να κοιμηθώ, μου έφυγε ο ύπνος!
Μέτρα προβατάκια …
Τι, δηλαδή, να τα πηγαίνω από τη μια μεριά στην άλλη;
Ναι, ακριβώς!
Μ δεν γίνεται … πέφτουν το ένα πάνω στο άλλο και δεν μπορώ να τα μετρήσω!
(αντικειμενικά προβλήματα ύπνου)
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………

… τα ρήματα έχουν ενεργητική και παθητική φωνή …
Σωστά, για πες μου ένα παράδειγμα.
Χμμμ, παίζω, παίζομαι
Δεν χρησιμοποιείται τέτοιος τύπος, «παίζομαι» δε λέμε!
Τι λες; Αφού λέμε «αυτός δεν παίζεται!»
(σχολική μελέτη)

………………………………………………………………………………………………………………………………….

Μαμάα, μαμάααα, μαμάκαααα!!!
Τι θέλεις επιτέλους παιδάκι μου ;;;;;;;;;;;;;
τίποτα … σ’αγαπώ … μαμάκα μου …
(…)
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

Σας φιλώ,
Όλγα

PS: το ποστ αυτό το αφιερώνω σε έναν πιστό αναγνώστη του Vanilla for Bliss.
Για εσάς λοιπόν κύριε Τάκη, ξέρω και μαθαίνω ότι με παρακολουθείτε 😉 !