Κατά καιρούς ασχολούμαι με διάφορες κατασκευές, χειροτεχνίες, κλπ. Πάντα μάλλον ασχολούμαι, απλά κατά καιρούς πιο εντατικά. Είναι αυτή η crafty πλευρά μου, εξ ου και η κεντητή καρδιά ♥ στο λογότυπο. Είναι μέχρι να μου έρθει η έμπνευση και μετά δύσκολα σταματώ. Με το σκεπτικό ότι θα κάνω αυτό, οπωσδήποτε εκείνο, στην πορεία και το άλλο, μαζεύω διάφορα γιατί όλο και κάπου θα χρειαστούν …
Εκτός από εμένα όμως που μαζεύω, το ίδιο κάνει και ο Βασίλης που σιγά σιγά και προφανώς ύπουλα, μεταφέρει σεβαστά τμήματα της παραλίας στο σπίτι. Πέτρες, πετρούλες, βότσαλα και άπειρα κοχύλια. Με τρύπες ή άνευ. Σε όλα τα σχήματα, σε πολλά χρώματα. Άλλα μένουν στοιβαγμένα στα κουβαδάκια, έτσι ακριβώς όπως ήρθαν από την παραλία, άλλα κάποια στιγμή έχουν καλύτερη τύχη και πρωταγωνιστούν στις κατασκευές…
Αν βρείτε μεγάλες πέτρες με λεία επιφάνεια – αν δεν έχετε πρόσβαση εσείς, πείτε το στους φίλους σας, όλο και σε κάποια παραλία που θα λιάζονται θα συναντήσουν τέτοιες – μπορείτε να κάνετε υπέροχα πρες-παπιέ για εσάς και τους φίλους σας. Είναι και ωραία ιδέα για δώρο στη δασκάλα στο τέλος της χρονιάς. Το έκανα πέρυσι.
Δείτε εδώ! Είναι βαμμένα με χρώματα νερού, δουλεμένα με σμάλτο και τα λουλουδάκια είναι χειροποίητα από εμένα. Στο τέλος πρόσθεσα μικρές χάντρες και μετά πέρασα βερνίκι. Όπως και αν πειραματιστείτε, οι πέτρες φροντίστε να είναι καθαρές και στεγνές.
Με λίγη εξάσκηση μπορείτε να γράψετε και το όνομα του παραλήπτη, έτσι το κάνετε πιο προσωπικό και σίγουρα θα το εκτιμήσει!
Λίγο παλιότερα, έκανα αυτές, που έχουν ομολογουμένως αρκετή δουλειά. Είναι δουλεμένες με τέμπερες, λεπτά πινελάκια και αρκετές λεπτομέρειες. Και αυτές περασμένες με βερνίκι. Δεν παθαίνουν τίποτα!
Βέβαια, όσο πιο μικρή είναι η πέτρα, όπως αυτή με το δέντρο, τόσο πιο λεπτοδουλειά θέλει, γίνονται όμως πολύ χαριτωμένες!
Δείτε και αυτή …
αυτή είναι για τη φίλη μου την Ιωάννα, από τις Πυγολαμπίδες και το γνωστό μας Paper boat!
Αφού διάβασα λοιπόν στο Μικροί Μεγάλοι το άρθρο του Let’s family (Ζωγραφίζοντας με βότσαλα), καθίσαμε με τον Βασίλη σε ένα εικαστικό απόγευμα και αξιοποιήσαμε μια αγκαλιά πέτρες. Αυτή τη φορά χρησιμοποίησα παλιές όζες (οκ, βερνίκια νυχιών εννοώ για να καταλαβαινόμαστε) που είχαν λίγο πήξει ή τα είχα αρκετά βαρεθεί. Χρειάστηκαν δύο ή και τρία στρώματα βερνικιού με γρήγορες, απλωτές πινελιές αλλά το αποτέλεσμα ήταν πολύ όμορφο, φωτεινό και γυαλιστερό! Και γρήγορο! Ότι πρέπει για kids δηλαδή που δεν έχουν και πολλή υπομονή και θέλουν να δουν άμεσο, ολοκληρωμένο αποτέλεσμα.
εντυπωσιακές και στα γρήγορα!
Έκανα επίσης μερικές γρήγορες δοκιμές με σμάλτο που δύσκολο δεν είναι απλά θέλει λίγη εξάσκηση, ειδικά στις λεπτομέρειες, όπως εδώ, που έγραψα το όνομα του καλλιτέχνη – δημιουργού.
Θέλει σταθερό χέρι, εδώ κάποιος κουνούσε το τραπέζι!
Έτσι λοιπόν περάσαμε ένα – δυο δημιουργικά απογεύματα, ανακύκλωσα κατά μια έννοια βερνίκια που σε άλλη περίπτωση θα πετούσα και γεμίσαμε το τραπέζι της βεράντας! Μετά άφησα τον καλλιτέχνη να αυτοσχεδιάσει …
γκλίτερ, κόλλες, σμάλτο, έτοιμος!
κι εδώ:
Χελωνονιντζάκι!
κι εδώ αφηρημένη τέχνη:
αφηρημένη τέχνη …
Δοκιμάστε το πάντως, έστω με μαρκαδόρους για αρχή. Αν κάνετε κάποιο συγκεκριμένο σχέδιο, χρησιμοποιήστε πρώτα ένα μαλακό μολύβι για τα περιγράμματα και μην πατάτε με το πινέλο πάνω σε αυτά. Λίγο πιο μέσα. Όταν στεγνώσει καλά το χρώμα, σβήνετε το μολύβι. Θα έχει δημιουργηθεί ένα περιθώριο στο οποίο θα φαίνεται το φυσικό χρώμα της πέτρας. Περάστε οπωσδήποτε με κάποιο βερνίκι για προστασία και λάμψη! Επίσης μπορείτε να προσθέσετε μικρές χάντρες, πούλιες, ακόμη και μικρά κουμπιά.
Κι αν θέλετε κάτι να με ρωτήσετε, εδώ είμαι εγώ! Θα χαρώ πολύ!
Καλή επιτυχία!!
Σας φιλώ ♥
Όλγα
PS: Σεπτ. 2014 / Να και ένα φρέσκο … ψαράκι, από αυτά που κολυμπούν στα βαθιά!
Δουλεμένο με τέμπερες και περασμένο με βερνίκι.
Vanilla for bliss 