1. Ξεκίνα ρωτώντας «γιατί». Σε συνδυασμό με το κατάλληλο ανακριτικό ύφος. «Γιατί» οτιδήποτε. Εγγυημένο αποτέλεσμα. Ένα απλό κα κυρίως απροσδιόριστο «γιατί» είναι ικανό να διαλύσει μεμιάς το νευρικό σύστημα, ειδικά όταν δεν υπάρχει συγκεκριμένη απάντηση. Κατά προτίμηση, το «γιατί το έκανες αυτό» περιλαμβάνει σειρά κρυφών ερωτήσεων, από το ποιο είναι το «αυτό» μέχρι το «τι ακριβώς έκανα». Μπλοκάρει ο εγκέφαλος και το πάρτι αρχίζει.
2. Απόφυγε να μιλήσεις για το πως νιώθεις και τα δικά σου συναισθήματα και δήλωσε πόσο σε απογοήτευσε/θύμωσε/πλήγωσε/στεναχώρησε ο άλλος. Πάντα βάζοντας μπροστά και τονίζοντας την αντωνυμία «με». Πίστεψέ το, λέξη- κλειδί.
3. Φόρτωσέ τον με ενοχές και ευθύνες και φρόντισε να επιμένεις σε αυτό ειδικά αν εναντιωθεί θιγμένος ή ακόμη και αμυνόμενος.
4. Φρόντισε να διακόψεις την ενδεχόμενη προσπάθειά του να απολογηθεί/δικαιολογηθεί/έστω εκφραστεί με όποιον τρόπο, βομβαρδίζοντάς τον με οτιδήποτε εκτός θέματος. Συνέχισε ακάθεκτη δίχως να περιμένεις απάντηση. Ύψωσε σταδιακά τον τόνο της φωνής σου και αρνήσου θιγμένη οτι το κάνεις, αν επιχειρήσει να το σχολιάσει.
Αν το πας καλά ως εδώ, σίγουρα θα έχει ήδη δημιουργεί ένα ικανοποιητικά τεταμένο κλίμα.
5. Μην αφήσεις περιθώρια να βγει ολοκληρωμένη κουβέντα από το στόμα του και κυρίως φρόντισε να μην υπάρχει ειρμός, λογική ακολουθία και λογική γενικότερα στα όποια λεγόμενα. Κοινώς, φρόντισε η κουβεντα να πάει κατά διαόλου.
6. Κοίτα αλλού όταν του μιλάς, κοίτα αλλού όταν σου μιλάει, μίλα αμέσως μόλις επιχειρήσει να ανοίξει το στόμα του, φώναξε για να καλύψεις τη δική του φωνή και τόνισέ του σε κάθε περίπτωση ότι αυτά που λέει, ότι κι αν λέει, είναι σαφώς αηδίες – τόνισέ το ακόμη περισσότερο στην περίπτωση που όντως είναι.
7. Θύμισέ του ότι δεν έχει τι να πει, ότι στερείται επιχειρημάτων και πως κάθε φορά βλέπεις το ίδιο έργο. Αναρωτήσου μεγαλόφωνα και με υποτιμητικό -τουλάχιστον -ύφος αν και πότε θα ωριμάσει και ζήτα του να σε ενημερώσει αν κάποτε γίνει αυτό. Πες και ότι δε σε νοιάζει ούτως ή άλλως.
8. Βάλε μπροστά από κάθε σου φράση το «εγώ» και πίεσέ τον μέχρι εκεί που δεν πάει να πει επιτέλους σε αυτή τη ζωή τι άλλο θέλει πια από σένα. Ωστόσο, αν επιχειρήσει να εξηγήσει κάτι από όλα αυτά, απλά μη τον αφήσεις – και πάλι – να αρθρώσει λέξη.
9. Σύγκρινέ τον με τους πάντες, οι οποίοι σαφώς και δε θα έκαναν έτσι. Άσε το «έτσι» απροσδιόριστο ακόμη και αν σε ρωτήσει. Σύγκρινέ τον με εσένα που δεν κάνεις ποτέ «έτσι».
10. Κράτα ειρωνικό ύφος ή όποιο άλλο θεωρείς οτι σου ταιριάζει καλύτερα ώστε να εξασφαλίσεις ακόμη περισσότερη ένταση.
tip: Αν τυχόν παρά τις προσπάθειές σου δεις οτι παραμένει ήρεμος ή βγάζει από το μανίκι σωρό επιχειρημάτων που το πιο πιθανό είναι να σε κολλήσουν στον τοίχο, γύρνα επιδεικτικά την πλάτη σου (πρόσεχε, να το κάνεις εγκαίρως), πες οτι δεν είσαι διατεθειμένη να ασχοληθείς περισσότερο και να χαλάσεις (κι άλλο) το στομάχι σου, να χαραμίσεις (κι άλλο) τη μέρα σου και κάνε μεγαλοπρεπή έξοδο από το χώρο. (Μην πας μακριά, ή αν βγεις εκτός σπιτιού πάρε ομπρέλα, λεφτά, χαρτομάντηλα και φόρα και μια ζακέτα) …
Vanilla for bliss 