1. Διακόσμηση: Πολυτέλεια ή ανάγκη;
“Πολυτέλεια” ίσως πείτε αυθόρμητα!
Ή “ανάγκη” εφόσον υπάρχουν περιθώρια για πολυτέλεια.
Έτσι κάπως; Όχι ακριβώς και θα σας εξηγήσω αμέσως γιατί.
Με αφορμή μια κουβέντα ήρθαν πάλι στο μυαλό μου όλα όσα πιστεύω για το τι είναι διακόσμηση και όλα όσα αντίθετα με ότι πιστεύω συναντώ καθημερινά. Όλοι τα συναντούμε καθημερινά και ίσως δεν το συνειδητοποιούμε.
Έχουν παγιωθεί απόψεις που πολύ απέχουν από την πραγματικότητα και φοβόμαστε να τις κάνουμε στην άκρη και να τολμήσουμε. Όχι κάτι εξτρεμιστικό, να τολμήσουμε απλά να ακούσουμε και να υιοθετήσουμε αυτό που παραδεχόμαστε τελικά ότι μας αρέσει. Μας αρέσει μεν αλλά δεν είναι για εμάς (έτσι λέμε), δεν ταιριάζει (έτσι νομίζουμε) στο δικό μας σπίτι που είναι άλλοτε μικρό ή και πολύ μεγάλο, λιγότερο ή πολύ φωτεινό, αυτού ή εκείνου του στυλ, που τα έπιπλά μας είναι έτσι ή αλλιώς, και πάει λέγοντας.
Η διακόσμηση είναι φιλοσοφία. Τα όμορφα στρωμένα τραπέζια, οι ωραίες συνθέσεις με λουλούδια, φυτά, κεριά, κορνίζες με φωτογραφίες, βαμμένα κλαδιά, αναμνηστικά από ταξίδια και από διάφορες φάσεις της ζωής μας είναι το ένα κομμάτι. Και είναι ένα όμορφο κομμάτι που το υποστηρίζω. Πιο πίσω όμως και πάνω από αυτά είναι πρώτα η σωστή διαμόρφωση του χώρου και ύστερα το χρώμα, οι αναλογίες και οι συνθέσεις του.
Η διαμόρφωση απαιτεί μελέτη. Χρόνο πάνω στο χαρτί (ή πλέον μπροστά στην οθόνη!). Γνώσεις – και όχι απλά καλό γούστο – που προσαρμόζονται στις ανάγκες και τον τρόπο ζωής του καθενός και επιπλέον κάνουν τη ζωή του καλύτερη.
Σκεφτείτε ότι τον περισσότερο χρόνο μας τον περνούμε σε εσωτερικούς χώρους (σπίτια, μαγαζιά, υπηρεσίες, εστιατόρια, γραφεία, εργοστάσια, σχολεία) και ότι το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών των χώρων είναι μη ικανοποιητικό αισθητικά αλλά και λειτουργικά!
Ένας εσωτερικός χώρος αρχικά εξυπηρετεί βασικές ανάγκες: προφυλάσσει από τις καιρικές συνθήκες, παρέχει δυνατότητα απομόνωσης και προστασίας και καλύπτει τις βασικές ανάγκες αυτοσυντήρησης.
Ειδικά το σπίτι όμως είναι ο χώρος μας, το καταφύγιό μας. Κρατάει κεντρικό ρόλο στη ζωή μας. Είναι το μέρος που συναντάμε τα αγαπημένα μας πρόσωπα, το καταφύγιό μας, μέρος ηρεμίας και χαλάρωσης αλλά και συγκέντρωσης των φίλων.
Στην φροϋδική ψυχανάλυση είναι μητρικό σύμβολο και κάποιοι ψυχαναλυτές το χαρακτηρίζουν ως “τρίτο δέρμα”, δηλαδή μια επιφάνεια, που μετά το δέρμα (πρώτο δέρμα) και τα ρούχα που φοράμε (δεύτερο δέρμα), χρησιμεύει για την προστασία μας από το έξω κόσμο. Πρέπει λοιπόν να μας εμπνέει να ζούμε καλύτερα και δεν αρκεί να έχει χώρους για να βάζουμε τα πράγματά μας, καρέκλες για να καθόμαστε, κρεβάτια για τον ύπνο, τραπέζια για το φαγητό.
Όταν το σύνολο είναι αρμονικό, λειτουργικό, με ποιότητα και αισθητική τότε μιλάμε για διακόσμηση. Το σπίτι πρέπει να μας ελκύει, να ομορφαίνει ακόμη και τις πιο άχαρες ασχολίες μας, το σίδερο, το μαγείρεμα, το πλύσιμο των ρούχων … γιατί και αυτές είναι κομμάτια της καθημερινότητάς μας, ώρες από τη ζωή μας! Μπορεί να ακούγεται ρομαντικό αλλά είμαι σίγουρη ότι αν το σκεφτείτε θα συμφωνήσετε μαζί μου. Ίσως δεν διαβάζουμε γιατί δεν υπάρχει στο σπίτι μας μια γωνιά ζεστή και κατάλληλη που θα μας προκαλέσει αυτή την επιθυμία, δεν μαζευόμαστε με τους φίλους μας γιατί ο κατά τα άλλα πανάκριβος καναπές μας είναι άβολος, δεν μαγειρεύουμε όλοι μαζί γιατί η λάθος διάταξη της κουζίνας δεν το επιτρέπει, κ.ο.κ. Οι γωνιές του πρέπει να γεννούν επιθυμίες … για παρέα, για μουσική, για ξεκούραση, για φίλους γύρω από το τραπέζι, για διάβασμα, για παιχνίδι, για γράψιμο, για όνειρα …
photo via
Η διακόσμηση λοιπόν μέσα από αυτό το σκεπτικό, δεν είναι πολυτέλεια! Ούτε αφορά τα μεγάλα σπίτια (η δουλειά στους μικρούς χώρους είναι σαφώς πιο δύσκολη και πιο απαιτητική). Ούτε σημαίνει επιλογή και αγορά ακριβών επίπλων και λοιπών διακοσμητικών όπως συχνά πιστεύεται. Σίγουρα, στις μέρες κρίσης που διανύουμε, πολυτέλεια μπορεί να θεωρηθεί και μια άλλοτε απλή βραδινή έξοδος. Δε διαφωνώ, έτσι είναι. Ωστόσο πάντα υπάρχουν περιθώρια για κάτι καλύτερο, έστω και τμηματικά, χωρίς να απαιτούνται μεγάλα ποσά. Στο κάτω κάτω αν πρόκειται να διαθέσουμε κάποια χρήματα ας το κάνουμε σωστά. Οι λάθος κινήσεις είναι οι πραγματικά ακριβές καθώς οδηγούν συχνά σε περιττά έξοδα για να διορθωθούν!
Είμαι εδώ λοιπόν για να μοιραστούμε ιδέες, να απαντήσω σε ερωτήσεις και να βρούμε λύσεις που θα υπερασπιστώ με επιχειρήματα.
Είμαι εδώ για να πω την άποψή μου αλλά κυρίως για να παρακινήσω για ένα καλύτερο, ομορφότερο σπίτι και ένα καλύτερο, πιο εμπνευσμένο τρόπο ζωής.
Κάποιος ψυχολόγος, που δυστυχώς δεν θυμάμαι το όνομά του για να σας το πω, είπε – και με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη – “περνώντας την πόρτα του σπιτιού σου και σίγουρος ότι έχει κλείσει καλά, μπαίνεις στον εαυτό σου” …
Όλγα Χατζηχρίστου, διακοσμήτρια
Το ποστ πρωτοδημοσιεύτηκε στο blog του Μικροί Μεγάλοι, στη στήλη Διακόσμηση online και μπορείτε να το δείτε εδώ.
Vanilla for bliss 