Κοχύλια, σκοινί, χάντρες κι ένα κηροπήγιο!

Ποιος δεν μάζεψε κοχύλια και κάθε λογής πετρούλες και φέτος, πείτε μου!

Εμείς μαζεύουμε ανελλιπώς, κάθε χρόνο, κάθε φορά που πάμε στη θάλασσα. Μερικά κοχύλια πραγματικά αξίζουν, το ίδιο και κάποιες πετρούλες, γυαλάκια που έφαγε η θάλασσα και η αλμύρα και τα στρογγύλεψε σαν πετράδια από κοσμήματα. Κι εκείνοι οι Βερνάρδοι, πόσους δεν έχουμε. Αν και πολλά τα αφήνω και πάλι διακριτικά πίσω στη θέση τους, έχουμε τόσα που κάλλιστα μπορούμε να εφοδιάσουμε μια μικρή, ιδιωτική παραλία ώστε να τα «ανακαλύψουν» έκπληκτοι οι επισκέπτες της!

Κατά καιρούς σκέφτομαι πως να τα αξιοποιήσω, όλο και κάτι βρίσκω να φτιάξω ή απλά γεμίζω πιατέλες και βαζάκια ή τα αραδιάζω στα τραπέζια ανάμεσα στα κεριά και τις γλάστρες.

Πέρυσι έκανα αρκετά σαν αυτό και σε αρκετές παραλλαγές. Το συγκεκριμένο έχει την υπογραφή – και την καθοδήγηση φυσικά – του Βασίλη.

Μερικά κοχύλια έχουν ήδη μικρές τρύπες που μπορείτε να τις μεγαλώσετε λίγο σκαλίζοντάς τες με μια μεγάλη βελόνα. Θέλει λίγο προσεκτικές κινήσεις για να μη σπάσει το κοχύλι, τις μεγαλώνετε τόσο ώστε να περνά το κορδόνι ή το δέρμα για να τα κρεμάσετε. Δείτε και αυτό:

Δείτε τώρα και κάτι διαφορετικό!
Ο απλός, γνωστός καθρέφτης της ικεα, με ξυλα, πέτρες, κοχύλια, φελό και κορδόνι πλεγμένο στο χέρι. Περασμένο όλο με λούστρο. Πολλές εφαρμογές, πολλές ιδέες, δε συμφωνείτε;

Φέτος, επιδόθηκα σε κάτι άλλο και με αυτό στόλισα τραπέζια, έκανα δώρα, μοίρασα σε φίλους αγαπημένους.
Θα σας δείξω εδώ μια απλή εκδοχή, έτσι για αρχή, την οποία φυσικά μπορείτε να εξελίξετε στην πορεία και να βάλετε την προσωπική σας σφραγίδα.

Λεπτός σπάγκος, κοινό σκοινί, λεπτός κηρόσπαγκος σε εκρού και γαλάζιο (το θέλουμε λεπτό για να μπορούν να περάσουν μικρές χάντρες). Κοχύλια, πέτρες, χάντρες και ότι άλλο μπορείτε να φανταστείτε. Άλλες φορές χρησιμοποίησα λινάτσα, εδώ προτίμησα μια λωρίδα από ένα παλιο τζην. (Μην τα πετάτε, μπορείτε να φτιάξετε απίθανα πράγματα, θα σας πω την επόμενη φορά)

Διαλέξτε τα υλικά σας και φυσικά ένα κηροπήγιο, γυάλα, βάζο ή ότι άλλο. Εγώ είχα αυτό:

Θα χρειαστείτε κοινή κόλλα και πιστόλι σιλικόνης (μικρό κατά προτίμηση, αφήνει μικρή ποσότητα κόλλας και είναι πιο εύκολο στη χρήση ειδικά αν δεν είστε εξοικειωμένοι).

Γυρίστε το βάζο ανάποδα για να το δουλέψετε πιο εύκολα. Εγώ έκοψα μια λωρίδα από τζην. Μπορεί να είναι και όποιο άλλο ύφασμα σας αρέσει. Ίσως κάτι με λουλούδια για ένα πιο ρομαντικό αποτέλεσμα; (Χμμμ, μόλις μου μπήκε ιδέα για κάτι διαφορετικό!) Μη σας νοιάζει αν δεν είναι και απόλυτα ίσια, μπορεί κάπου να σας βγει πιο φαρδιά ή πιο στενή, θα καλυφθεί στην πορεία, οπότε μην το παιδεύετε και πάρα πολύ.

Απλώστε την κόλλα και αγκαλιάστε με την λωρίδα του τζην/υφάσματος το πάνω μέρος του βάζου. (στην πραγματικότητα είναι το κάτω μέρος, αλλά το έχουμε ανάποδα ακριβώς για να μας είναι πιο εύκολο.)

                                                              Απλό δεν είναι ως εδώ; Το ίδιο απλό είναι και παρακάτω!

Λίγο πριν ξεκινήσω να κολλάω, θυμήθηκα κάτι κομμάτια από χοντρό σκοινί συσκευασίας – το βλέπετε καθαρά – και προτίμησα να ξεκινήσω με αυτά.
Ξαπλώστε λοιπόν το βάζο, πάλι για να το δουλεύετε πιο εύκολα. Βάλτε λίγες σταγόνες σιλικόνης κοντά στη βάση του βάζου και εκεί στερεώστε το σκοινί. Εγώ το τύλιξα 2-3 φορές στη βάση βάζοντας λίγη UHU κατά διαστήματα, απλά για να είναι πιο σταθερό. Τελειώστε όμως πάλι με σιλικόνη. Προσοχή, πολλή προσοχή στα χέρια σας, καίει διαολεμένα!

Την ίδια διαδικασία έκανα και από την άλλη μεριά της τζην λωρίδας. Αυτοσχεδιάστε. Χρησιμοποιήστε σκοινιά σε διάφορα πάχη.Θα δείξει ακόμη πιο όμορφο!

Αφού κάνατε κι αυτό, ουσιαστικά τέλειωσε η πιο δύσκολη – ας την πούμε έτσι – δουλειά. Τώρα γυρίστε το βάζο από την καλή, να πατάει ο πάτος του στην επιφάνεια που εργάζεστε και … αυτοσχεδιάστε!
Διαλέξτε κοχύλια, πέτρες και ότι άλλο (αποξηραμένα λουλούδια, χάντρες, πέρλες και φτερά – γιατί όχι;) και φροντίστε να ακουμπούν καλά στην επιφάνεια που θα τα κολλήσετε, ώστε να μη μείνουν στον αέρα.

Διαλέξτε χρωματιστά – ή όχι – λεπτότερα σκοινιά, περάστε χάντρες, ματόχαντρα ή και κοχυλάκια με τρύπες, στερεώστε με ελάχιστη σιλικονη στο πίσω μέρος (για να μη φαίνεται, γιατί όλο και λιγουλάκι θα φαίνεται) και δέστε τα σε κόμπους, φιόγκους, μικρούς, μεγάλους, οι επιλογές είναι αμέτρητες και είναι δικές σας!

Τελειώσατε;

Γεμίστε το με άμμο από την αγαπημένη σας παραλία, στερεώστε ένα κερί και στολίστε μια γωνιά στη βεράντα, το τραπέζι το δικό σας και ακόμη καλύτερα των φίλων σας  και πιείτε υπό το φως του κεριού τα αγαπημένα σας βραδινά ποτά!

Πριν και μετά. Απλό και όμορφο δεν είναι; Περιμένω να δω και τα δικά σας!

Καλή επιτυχία!

 

Σας φιλώ,

Όλγα

Λαμπάδες για κυρίες, λουλούδια και καρδιές …

Με την τσόχα μου αρέσει πολύ να δουλεύω. Δεν τσαλακώνει, δεν κάνει ξέφτια, δε χρειάζεται ράψιμο. Μπαίνει παντού, ταιριάζει με όλα. Με υφάσματα, με κορδέλες, με δαντέλες, με σατέν αλλά και με κοινό σκοινί.
Αγαπώ τα λουλούδια και τις καρδιές! Είναι τα αγαπημένα μου σχήματα. Είτε όταν μουτζουρώνω σε ένα κομμάτι χαρτί, είτε όταν κάνω σκιτσάκια, είτε όταν διαλέγω ρούχα, αξεσουάρ ή σκουλαρίκια.
Το προτιμώ λοιπόν και στις λαμπάδες με τις οποίες πρωτοασχολήθηκα πριν μερικά χρόνια, στην αρχή έτσι, σχεδόν για πλάκα. Ετοίμαζα μόνη τη λαμπάδα της βαφτισιμιάς μου αλλά στην πορεία έγινε πιο επαγγελματικό και συγχρόνως πιο αποδοτικό. Νέα σχέδια, πολλές ιδέες και συγχρόνως πιο τελειοποιημένη δουλειά. Τα λουλούδια και οι καρδιές έγιναν κοκαλάκια στα μαλλιά των κοριτσιών, διακοσμητικά σε τσάντες, σε κρεμαστά κολιέ για το λαιμό, σε καρφίτσες για πουλόβερ και μπλούζες, ακόμη και σε μπονμπονιέρες βάφτισης και σε όλα τα σχετικά που τις συνοδεύουν …

Τα τελευταία χρόνια δουλειές μου φιλοξενήθηκαν και σε βιτρίνες και πέρα από την ικανοποίηση, αυτό που απολαμβάνω σε όλη αυτή την ενασχόληση είναι τα αποτελέσματα μιας πολύ αποδοτικής ψυχοθεραπείας!

Να λοιπόν πως έγιναν οι λαμπάδες. Πέρα από το κεντρικό στολίδι που απαιτεί μια σχετική τεχνική (την οποία μπορείτε εύκολα να κατακτήσετε ακολουθώντας πολύ ξεκάθαρες οδηγίες που κυκλοφορούν στο internet), όλα τα υπόλοιπα είναι θέμα φαντασίας και φυσικά εξοικείωσης.
Συνήθως χρησιμοποιώ κορδέλες και κοινό σπάγκο, δαντέλες αλλά και λινάτσα, τζην, χάντρες, πέρλες και ότι άλλο πέσει στην κυριολεξία στα χέρια μου!
Και φυσικά το αγαπημένο πιστόλι σιλικόνης, ψαλίδι, και … υπομονή! Δείτε εδώ ένα από τα πρώτα στάδια των λουλουδιών μου …

Και να το αποτέλεσμα:

Αγαπώ πολύ το συνδυασμό μωβ, λαχανί και ροζ!

Να και κάτι πιο παιδικό και πιο ταξιδιάρικο …

Αν είστε νονοί ετοιμάστε κάτι για τα βαφτιστήρια σας, αν όχι, για τους φίλους σας ή για εσάς τους ίδιους.
Η λαμπάδα, θεωρώ πως δεν έχει να κάνει με το δώρο του Πάσχα. Δεν είναι δώρο. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Ευτυχώς την ίδια άποψη έχουν και οι νονοί του Βασίλη (που όπως έχω ξαναπεί έχουν υιοθετήσει και εμάς, οπότε περιμένουμε τις λαμπάδες μας όλοι ανεξαιρέτως και εναγωνίως).

Πειραματιστείτε λοιπόν, κάντε δοκιμές, ξεκινήστε με κάτι απλό. Και όχι απαραίτητα μαζί με τα παιδιά! Κάντε το για εσάς.
Είναι μια κουραστική δουλειά που όμως … ξεκουράζει! Είναι δημιουργική, αγχολυτική και όπως και να το κάνουμε, όλοι, μικροί αλλά και Μεγάλοι, ικανοποιούνται εξίσου όταν εισπράτουν κολακευτικά σχόλια για κάτι που έφτιαξαν με τα χέρια τους!

Κι εγώ είμαι εδώ, ρωτήστε με ότι θέλετε!

Δείτε περισσότερα εδώ.

———————————————————————————————————————-
Αυτή την Παρασκευή 4 και το Σάββατο 5 Απριλίου, θα είμαι στις Ψηφιακές Γειτονιές, που διοργανώνουν οι Μικροί Μεγάλοι και μια πολύ δυνατή ομάδα για δεύτερη χρονιά και ενώνουν τον υπέροχο κόσμο του blogging.

Ανυπομονώ να παρακολουθήσω τα workshops (της Δημιουργικής Γραφής δεν το χάνω με τίποτα!), να ακούσω Ομιλίες Έμπνευσης, να δω αγαπημένους συνεργάτες και παλιούς φίλους αλλά και να δω από κοντά όλους εκείνους που έχω την αίσθηση ότι γνωρίζω ήδη!

Ραντεβού στο The HUB λοιπόν! 🙂

Όλγα

ζωγραφίζοντας πέτρες και βότσαλα

Κατά καιρούς ασχολούμαι με διάφορες κατασκευές, χειροτεχνίες, κλπ. Πάντα μάλλον ασχολούμαι, απλά κατά καιρούς πιο εντατικά. Είναι αυτή η crafty πλευρά μου, εξ ου και η κεντητή καρδιά ♥ στο λογότυπο. Είναι μέχρι να μου έρθει η έμπνευση και μετά δύσκολα σταματώ. Με το σκεπτικό ότι θα κάνω αυτό, οπωσδήποτε εκείνο, στην πορεία και το άλλο, μαζεύω διάφορα γιατί όλο και κάπου θα χρειαστούν …

Εκτός από εμένα όμως που μαζεύω, το ίδιο κάνει και ο Βασίλης που σιγά σιγά και προφανώς ύπουλα, μεταφέρει σεβαστά τμήματα της παραλίας στο σπίτι. Πέτρες, πετρούλες, βότσαλα και άπειρα κοχύλια. Με τρύπες ή άνευ. Σε όλα τα σχήματα, σε πολλά χρώματα. Άλλα μένουν στοιβαγμένα στα κουβαδάκια, έτσι ακριβώς όπως ήρθαν από την παραλία, άλλα κάποια στιγμή έχουν καλύτερη τύχη και πρωταγωνιστούν στις κατασκευές…

Αν βρείτε μεγάλες πέτρες με λεία επιφάνεια – αν δεν έχετε πρόσβαση εσείς, πείτε το στους φίλους σας, όλο και σε κάποια παραλία που θα λιάζονται θα συναντήσουν τέτοιες – μπορείτε να κάνετε υπέροχα πρες-παπιέ για εσάς και τους φίλους σας. Είναι και ωραία ιδέα για δώρο στη δασκάλα στο τέλος της χρονιάς. Το έκανα πέρυσι.
Δείτε εδώ! Είναι βαμμένα με χρώματα νερού, δουλεμένα με σμάλτο και τα λουλουδάκια είναι χειροποίητα από εμένα. Στο τέλος πρόσθεσα  μικρές χάντρες και μετά πέρασα βερνίκι. Όπως και αν πειραματιστείτε, οι πέτρες φροντίστε να είναι καθαρές και στεγνές.

Με λίγη εξάσκηση μπορείτε να γράψετε και το όνομα του παραλήπτη, έτσι το κάνετε πιο προσωπικό και σίγουρα θα το εκτιμήσει!

Λίγο παλιότερα, έκανα αυτές, που έχουν ομολογουμένως αρκετή δουλειά. Είναι δουλεμένες με τέμπερες, λεπτά πινελάκια και αρκετές λεπτομέρειες. Και αυτές περασμένες με βερνίκι. Δεν παθαίνουν τίποτα!

Βέβαια, όσο πιο μικρή είναι η πέτρα, όπως αυτή με το δέντρο, τόσο πιο λεπτοδουλειά θέλει, γίνονται όμως πολύ χαριτωμένες!

Δείτε και αυτή …

αυτή είναι για τη φίλη μου την Ιωάννα, από τις Πυγολαμπίδες και το γνωστό μας Paper boat!

Αφού διάβασα λοιπόν στο Μικροί Μεγάλοι το άρθρο του Let’s family (Ζωγραφίζοντας με βότσαλα), καθίσαμε με τον Βασίλη σε ένα εικαστικό απόγευμα και αξιοποιήσαμε μια αγκαλιά πέτρες. Αυτή τη φορά χρησιμοποίησα παλιές όζες (οκ, βερνίκια νυχιών εννοώ για να καταλαβαινόμαστε) που είχαν λίγο πήξει ή τα είχα αρκετά βαρεθεί. Χρειάστηκαν δύο ή και τρία στρώματα βερνικιού με γρήγορες, απλωτές πινελιές αλλά το αποτέλεσμα ήταν πολύ όμορφο, φωτεινό και γυαλιστερό! Και γρήγορο! Ότι πρέπει για kids δηλαδή που δεν έχουν και πολλή υπομονή και θέλουν να δουν άμεσο, ολοκληρωμένο αποτέλεσμα.

εντυπωσιακές και στα γρήγορα!

Έκανα επίσης μερικές γρήγορες δοκιμές με σμάλτο που δύσκολο δεν είναι απλά θέλει λίγη εξάσκηση, ειδικά στις λεπτομέρειες, όπως εδώ, που έγραψα το όνομα του καλλιτέχνη – δημιουργού.

Θέλει σταθερό χέρι, εδώ κάποιος κουνούσε το τραπέζι!

Έτσι λοιπόν περάσαμε ένα – δυο δημιουργικά απογεύματα, ανακύκλωσα κατά μια έννοια βερνίκια που σε άλλη περίπτωση θα πετούσα και γεμίσαμε το τραπέζι της βεράντας! Μετά άφησα τον καλλιτέχνη να αυτοσχεδιάσει …

γκλίτερ, κόλλες, σμάλτο, έτοιμος!

κι εδώ:

Χελωνονιντζάκι!

κι εδώ αφηρημένη τέχνη:

αφηρημένη τέχνη …

Δοκιμάστε το πάντως, έστω με μαρκαδόρους για αρχή. Αν κάνετε κάποιο συγκεκριμένο σχέδιο, χρησιμοποιήστε πρώτα ένα μαλακό μολύβι για τα περιγράμματα και μην πατάτε με το πινέλο πάνω σε αυτά. Λίγο πιο μέσα. Όταν στεγνώσει καλά το χρώμα, σβήνετε το μολύβι. Θα έχει δημιουργηθεί ένα περιθώριο στο οποίο θα φαίνεται το φυσικό χρώμα της πέτρας. Περάστε οπωσδήποτε με κάποιο βερνίκι για προστασία και λάμψη! Επίσης μπορείτε να προσθέσετε μικρές χάντρες, πούλιες, ακόμη και μικρά κουμπιά.

Κι αν θέλετε κάτι να με ρωτήσετε, εδώ είμαι εγώ! Θα χαρώ πολύ!
Καλή επιτυχία!!
Σας φιλώ ♥

Όλγα

PS: Σεπτ. 2014 / Να και ένα φρέσκο … ψαράκι, από αυτά που κολυμπούν στα βαθιά!
Δουλεμένο με τέμπερες και περασμένο με βερνίκι.